Klootzakken van de camino

Wat een leuke avond had kunnen worden werd tijdens het avond eten al een beetje verpest,in de verste verte geen behoorlijk restaurant te bekenen maar de hospitalero wist nog ergens een café/ restaurant,met een groep van 8 naar binnen,direct bij binnenkomst werd ons duidelijk gemaakt dat de eigenaar geen tijd had voor ons omdat hij er alleen voor stond.
Wij hebben geen haast vertelde wij hem ,als je maar zorgt dat er LEKKER eten op tafel komt,nou dat was geen probleem verzekerde hij ons.
Het pelgrims menu koste 8.50 euro en dat houdt in een voorgerecht(lauwe spagetti bolognese)en er werd na enige tijd wachte met veel bombarie een grote pan op tafel gezet.
Iedereen reageerde verrast want dat beloofd wat,een hele pan ,bij het verwijderen van het deksel sloeg de stemming alras om,er lagen voor een ieder 2 plakjes Gore ham van ong 4mm dik met er overheen slappe paprika uit blik en veel knoflook drijvend in een laag vette drap hetgeen ondefinieerbaar was waar het van gemaakt was.
Dat bleek dus het menu ,de KOK was de keuken weer ingevlucht dus die heb ik even met een bezoek vereerd, of er nog iets bijzat aan bijvoorbeeld sla of zoiets ,de lul keek mij een beetje glazig aan en herhaalde mijn vraag.
Na een zeer dringend gesprek kwam er sla op tafel met de nadruk op sla ,alleen slablaadjes waar voor de vorm 1hele tomaat doorheen gesnipperd was,toen het op tafel kwam vroegen wij om brood hetgeen hier te doen gebruikelijk is bij de maaltijd,weer die glazige blik,maar goed er kwam brood en 1fles wijn en 1 fles water voor 8man.
Daarna begon het toetjes festijn ,allemaal kregen wij een sinaasappel,zo eentje die wij in Amsterdam "bukfruit" noemen,op de vraag of er nog keuze was werd er heel hard met het hoofd geschut,dit was het of wij moesten van de kaart een toet willen maar dan moest er bi betaalt worden en wel 2 euro per toet,ik had nog wel trek dus ik bestelde een toetje.
Na deze copieuse maaltijd werd het tijd voor de rekening en in plaats van de 8.50 wilde hij iedereen 15 euro aftrochelen, er was namelijk extra besteld,toen ik hem vroeg om dit iets specifieker te maken kwam er uit dat we voor het brood,de wijn en het water en natuurlijk de toetjes extra moesten betalen,wie mij een beetje kent weet dat als er opgelicht moet worden en het betreft mijzelf de aderen in mijn nek gaan kloppen,er ontstond een aardige woorden wisseling die er in eindigde dat ik voor mijzelf 10 euro op de bar heb gegooid en de deur ben uitgelopen maar er waren er van de groep die gewoon het gevraagde gingen afrekenen.
Zo zie maar dat er altijd mensen zijn die de boel proberen op te lichten ,iedere dag komen er pelgrims eten en hij gooit deze wiets er bij alle die komen gewoon in,de mensen trekken de volgende dag toch weer verder en hij vult op deze manier zijn zakken.
Nu weer iets positiefs,gisteren in Sobrado zit ik s,middags samen met Eric de noorman (thorst) op een terras een biertje te doen zie ik ineens mijn wandelmaatje Peter voorbij schuiven,wij hadden elkaar in Oviedo voor het laatst gezien en hij vond het leuk om van zijn route af te wijken om in Sobrado het klooster te gaan bekijken,hetgeen wijn samen gedaan hebben,erg imposant maar wel vergane glorie,in de grote kapel waren alle muren groen van het mos,een beetje surrealistisch en de stilte was oorverdovend.
Dus vandaag heeft Peter zich bij de ontstane wandel club gevoegd en samen zullen wij naar Santiago lopen waar ik op vrijdag aankom,mijn inkie wacht mij daar op.
Vanmiddag bij aankomst in Arzua liepen wij langs een grill restaurant(asadora) daar zijn wij maar even gestopt om een hapje te eten en dat was toch lekker,zeg maar een soort van goedmakertje voor gisteren avond,tortilla,sla,spareribs van de grill en een lekkere toet voor?????? 8 euro.dus het kan wel op en normale manier.
Nu zit ik in een Prive alberque,deze zijn vaak iets netter dan de gene die door de overheid bestierd worden.
Nog maar twee etappes van ieder 20km en ik ben er,de etappe van vandaag brengt twee wegen samen die naar Santiago gaan ,de route die ik loop en de camino Frances ,je merkt meteen dat het over is mat de rust en het alleen lopen ,op de Frances lopen honderden mensen en daar komen die paar van de norte dan bij ,ik hoef de komende twee dagen niet meer in mijn routeboekje te kijken ,ik loop gewoon met de meute op naar de volgende halte,dat zal wel even wennen zijn na dagen van eenzaam door het land lopen en je gedachtes de vrije loop te laten ,vanaf nu wordt ik constant met wandelaars geconfronteerd die of de hele route gelopen hebben of voor de laatste 100km lopen want ook dan krijg je een oorkonde.
De mensen die de langste route hebben gelopen herken je direct ,modder poten,grote rugzak,een vieze kleding.
De andere lopen erbij alsof ze zo uit de winkel zijn weggelopen,schoon en vaak een klein dagrugzakje.
Maar het maakt niet uit ,we willen allemaal naar Santiago .
Hasta pronto