Cadeautje,s van de camino

Gisteren weer eens een lange etappe,40km,want anders had ik vandaag 40gelopen maar met een beklimming naar 900 mtr erin,en dat bij elkaar genomen is op 1 dag een beetje veel.
Dus vandaag maar 28gelopen maar met die pukkel erbij.
Gisteren weer iets bijzonders meegemaakt,de dag voerde mij weer door een gevarieerd landschap,bossen ,weilanden ( met meiden)veel klimmetje,s,verstilde dorpjes.
Op een gegeven moment loop ik door het bos en er komt mij een pelgrim tegemoet,hij had een rugzak op zijn rug van 3verdiepingen en was helemaal volbehangen met pannen,een slaapmat,en op zijn buik een tas met daarin een aller liefst hondje(puppie).
Ik zeg tegen hem ,je loopt de verkeerde kant op,nee hoor ,zegt hij ,ik loop terug naar huis(Polen)nou dan moet je nog een stukje?
Maar wat doe je met dat hondje,hij vertelde dat een aantal dagen geleden hij een slaapplaats had gezocht bij een rivier en in het riet zag hij een plastic zak liggen waar gepiep uit kwam,bij het open maken van de zak kwamen er 4 puppies uit waarvan er l 3waren overleden en deze nam hij mee naar huis(mooi gebaar).
Oja,of ik ook nog 1 euro voor hem had ,maar wat koop je nu voor 1 euro,de man had mijn hart gestolen vanwege de hond dus een briefje van 5 maakte hem erg blij en mij ook.
Met een Smile van oor tot oor namen we afscheid.(geen tanden)
Eenmaal in de alberque val ik met mijn neus in de boter,de hospitalero vertelde mij dat er een geestelijke uit Lugo een herdenkingssteen zou komen zegenen.
De alberque wordt beheerd door een Engelse geloofsgenootschap (brothers of fratternity)of zoiets en een van de oud hospitalero,s heeft ter na gedachtenis aan zijn overleden vrouw door een plaatselijke beeldhouwer een prachtig monument laten ontwerpen en maken(zie foto).
Zijn vrouw en hijzelf hebben de alberque zelf jarenlang gerund en vorig jaar is zij plotseling overleden.
De vertegenwoordiger van de kerk kwam de steen zegenen en de echtgenoot hield een gloedvolle toespraak,ademloos en tot tranen toe geroerd heb ik staan luisteren naar zijn speech waaruit de pijn bleek van het verlies van zijn vrouw.
Kijk daar loop je zo maar op in,onbedoeld of uitgezocht,maar wel erg mooi om mee te mogen maken.
Wat ook zo bijzonder was dat de steenhouwer mijn afbeelding heeft gebruikt van mijn tattoo,hi was compleet verrast door de treffende gelijkenis en het gebruik van de zelfde versierselen,leef je en paar duizend km van elkaar vandaan kom je min of meer op het zelfde plaatje uit.
Dit waren de cadeautje,s van mijn camino.
Morgen naar Arzua.
Hasta manana