Huilen in Bilbao
Door: Rino langosta
Blijf op de hoogte en volg rinus
07 Mei 2013 | Nederland, Amsterdam
Huilen in Bilbao. DEEL 1
Jullie zullen wel denken wat een rare titel van zo een vrolijke onderneming,blijf lezen dan kom je er achter.
Vandaag weer 2dagen in 1aflevering,want ik kom op plaatsen waar ze nog nooit van wifi gehoord hebben.
S,morgens om 06.30 wakker geworden ,shit ,no shave ,shower and shampoo(zo goed mr T )alles weer in de tas en om 07.30 op pad naar Deba,na een onrustig nachtje door een hevig blaffende buurman begon de tocht goed met een afdaling van ongeveer 300 meter naar zeeniveau, eerst door Zarautz langs de boulevard en we vonden zowaar een pasteleria waar we een lekker bakkie koffie namen met een keg.
De boulevard was naar schatting een km of 6lang en daarna begon het echte werk, heel veel klimmen en dalen over modderpaden want het had de afgelopen weken hier erg veel geregend, klimmetjes van een 800 mtr zijn geen uitzondering en wat je omhoog gaat moet je ook weer naar beneden,sommige van de bospaadjes zijn te vergelijken met de keuteberg alleen dan vol met modder en stenen.
Maar het is werkelijk waar zeer de moeite waard, zulke intens mooie vergezichten over de bergen en dalen om ons heen, ontroerend mooi.
In de alberque in Irun was ik voor de deur een meisje tegen gekomen die met twee paarden de camino aan het doen was, en die kwam ik vandaag ook weer tegen, ze kwam uit Frankrijk en had er nu 500 km opzitten, ik vroeg haar of ze de zelfde route deed als de wandelaars en ja hoor, ook met die twee biefstukken ging ze de bergen op, op een knol reed ze en die andere was voor de bagage, tentje mee en een tanden borstel en gaan.
Tussen de middag geluncht in de bergen met weer een betoverend mooi uitzicht,we zaten zo hoog dat de koeien beneden stipjes leken.
Na weer een moordende afdaling aangekomen in Zumaia,alwaar we langs een kerkje lopen waar erg mooie muziek uitkwam, dus op de herrie af, de plaatselijke blazers club was aan het oefenen het klonk prachtig,ik nog gezocht naar een plekje waar ik een kaarsje kon branden(Ria )maar daar deden ze niet aan ,dan maar in de volgende kerk.
Op weg naar Deba kwam ik een kleine uitgave van onze Bobby tegen ,natuurlijk moest ik even een hondje knuffelen,deze uitgave van Bob wilde wel een stukje meelopen, maar ja hij had al een baasje,dus terugsturen.
S,avonds in Deba gegeten in een dorps café een typisch Spaans gebeuren,3tv,s alle 3 op een andere zender en op volle sterkte,het toppunt van ontspanning.
Toen we eten wilde bestellen wees de waard op de ene grote tv en vertelde dat we eten konden kopen als de wedstrijd afgelopen is ,kokkie moest voetbal kijken.
Maar toen we eenmaal mochten bestellen had ie het eten in no time op tafel, ik denk dat het al klaar stond en alleen nog maar opgewarmd moest worden,ook goed het smaakte best.
Ons onderkomen voor de nacht was in een voormalig schoolgebouw waar in de lokalen wat stapelbedden waren neergezet,de sleutel van het gebouw moesten we ophalen in het politiebureau en daar kregen we ook onze stempels.
Vannacht sliep ik in een wok(doorgezakt bed) en in het bed naast mij lag een hele lange magere vent(een soort van Pierre Jansen) die er een wedstrijd van wilde maken wie het hardst kon snurken,ik moest het afleggen tegen hem,Jezus wat ging die vent tekeer.
O,ja onder het eten zaten we met 5 pelgrims aan tafel, 3hollanders en 2fransen ,na het eten zaten er 4 met de telefoon te bellen of te internetten en die Franse meneer vond dat asociaal dat maakte hij op luide toon kenbaar, ik liet het van mij afglijden wat hij er van vond ,en ging gewoon door.
DEEL TWEE
Vanmorgen wakker geworden met een heel raar gevoel in mijn heup en mijn Linker been voelt helemaal koud,niet zeiken dacht ik nog , dat loop je er wel uit,maar tijdens het inpakken van de tas zat ik op de knieën en kreeg een verschrikkelijke pijnscheut door het been.
Ik ben een week of drie geleden van de trap gevallen thuis en wel op deze kant van mijn heup,beetje blauw en pijnlijk maar ja je gaat niet met alles meteen naar het ziekenhuis.
De pijn verbijtend ga ik toch op pad,de eerste km,s zijn vlak maar dat loopt niet echt lekker,na een tijdje dient zich de eerste beklimming aan,ik besluit het te testen maar na 200 mtr moet ik stoppen ,een gekmakende pijn trekt door mijn hele been,dit gaat niet,ik kijk Àndre aan en zeg ik ga dit niet redden zo,het is vandaag 26 km op en neer alsdit nu al zo een pijn doet maak ik Mischien de boel stuk en dat wil ik niet.Ik vond het afscheid van Andre erg moeilijk,maar we houden contact.
Ik besluit dus om terug naar Deba toegaan en daar mijn plan te trekken,gisteren waren we langs een huisartsen post gekomen en ik strompel daar heen,binnen 10 minuten sta ik weer buiten met het advies om te stoppen,waarschijnlijk een ontsteking in het heupgewricht wat door de belasting van de afgelopen dagen is gaan opspelen.
Nou dat was het dan,alles van zeer korte duur maar wel zeer intens beleefd.
Ik koop een kaartje naar Bilbao(jaja weer met de trein) en op het perron bel ik ING ,ik vertel mijn verhaal en mijn meissie gaat gelijk van alles regelen(kanjer).
Als ik ophang en de bergen inkijk zie ik de pelgrims van mij weglopen de bergen in en dan komen de waterlanders,godverdomme hier heb ik zo naar uitgekeken en zo van genoten ik wilde het afmaken tot aan compostela ,wat jammer.
En als ik dit schrijf zit ik te wachten op een vlucht naar Barcelona en daar vandaan naar HUIS.
Op het vliegveld ben ik mijn tas gaan herpakken en als laatste haal ik mijn jakobsschelp van mijn tas,dit doet mij beseffen dat het echt over is en geef mij nog even over aan een huilbuitje.
Maar ik kom terug ,want de camino gaat niet weg,die blijft gewoon liggen en dan dompel ik mij weer opnieuw onder in het pelgrims leven.
Deze ervaring is zo bijzonder,dat is niet uit te leggen,alle dingen die ik de afgelopen dagen heb meegemaakt,maken mij een rijker mens ,de ontmoetingen met totaal vreemden is zo een aparte manier van reizen,ik kan het iedereen aanbevelen.
Ik hoop dat ik jullie vermaakt heb met mijn belevenissen en jullie worden allemaal bedankt voor de warme,grappige en mee levende reacties,ik laat jullie allemaal staan in mijn lijst op waarbenjijnu zodat jullie de volgende camino er weer bij kunnen zijn.
Rinus is nu thuis alwaar geen bezoek,wel bloemen.
Dag lieve mensen tot de volgende keer
Jullie zullen wel denken wat een rare titel van zo een vrolijke onderneming,blijf lezen dan kom je er achter.
Vandaag weer 2dagen in 1aflevering,want ik kom op plaatsen waar ze nog nooit van wifi gehoord hebben.
S,morgens om 06.30 wakker geworden ,shit ,no shave ,shower and shampoo(zo goed mr T )alles weer in de tas en om 07.30 op pad naar Deba,na een onrustig nachtje door een hevig blaffende buurman begon de tocht goed met een afdaling van ongeveer 300 meter naar zeeniveau, eerst door Zarautz langs de boulevard en we vonden zowaar een pasteleria waar we een lekker bakkie koffie namen met een keg.
De boulevard was naar schatting een km of 6lang en daarna begon het echte werk, heel veel klimmen en dalen over modderpaden want het had de afgelopen weken hier erg veel geregend, klimmetjes van een 800 mtr zijn geen uitzondering en wat je omhoog gaat moet je ook weer naar beneden,sommige van de bospaadjes zijn te vergelijken met de keuteberg alleen dan vol met modder en stenen.
Maar het is werkelijk waar zeer de moeite waard, zulke intens mooie vergezichten over de bergen en dalen om ons heen, ontroerend mooi.
In de alberque in Irun was ik voor de deur een meisje tegen gekomen die met twee paarden de camino aan het doen was, en die kwam ik vandaag ook weer tegen, ze kwam uit Frankrijk en had er nu 500 km opzitten, ik vroeg haar of ze de zelfde route deed als de wandelaars en ja hoor, ook met die twee biefstukken ging ze de bergen op, op een knol reed ze en die andere was voor de bagage, tentje mee en een tanden borstel en gaan.
Tussen de middag geluncht in de bergen met weer een betoverend mooi uitzicht,we zaten zo hoog dat de koeien beneden stipjes leken.
Na weer een moordende afdaling aangekomen in Zumaia,alwaar we langs een kerkje lopen waar erg mooie muziek uitkwam, dus op de herrie af, de plaatselijke blazers club was aan het oefenen het klonk prachtig,ik nog gezocht naar een plekje waar ik een kaarsje kon branden(Ria )maar daar deden ze niet aan ,dan maar in de volgende kerk.
Op weg naar Deba kwam ik een kleine uitgave van onze Bobby tegen ,natuurlijk moest ik even een hondje knuffelen,deze uitgave van Bob wilde wel een stukje meelopen, maar ja hij had al een baasje,dus terugsturen.
S,avonds in Deba gegeten in een dorps café een typisch Spaans gebeuren,3tv,s alle 3 op een andere zender en op volle sterkte,het toppunt van ontspanning.
Toen we eten wilde bestellen wees de waard op de ene grote tv en vertelde dat we eten konden kopen als de wedstrijd afgelopen is ,kokkie moest voetbal kijken.
Maar toen we eenmaal mochten bestellen had ie het eten in no time op tafel, ik denk dat het al klaar stond en alleen nog maar opgewarmd moest worden,ook goed het smaakte best.
Ons onderkomen voor de nacht was in een voormalig schoolgebouw waar in de lokalen wat stapelbedden waren neergezet,de sleutel van het gebouw moesten we ophalen in het politiebureau en daar kregen we ook onze stempels.
Vannacht sliep ik in een wok(doorgezakt bed) en in het bed naast mij lag een hele lange magere vent(een soort van Pierre Jansen) die er een wedstrijd van wilde maken wie het hardst kon snurken,ik moest het afleggen tegen hem,Jezus wat ging die vent tekeer.
O,ja onder het eten zaten we met 5 pelgrims aan tafel, 3hollanders en 2fransen ,na het eten zaten er 4 met de telefoon te bellen of te internetten en die Franse meneer vond dat asociaal dat maakte hij op luide toon kenbaar, ik liet het van mij afglijden wat hij er van vond ,en ging gewoon door.
DEEL TWEE
Vanmorgen wakker geworden met een heel raar gevoel in mijn heup en mijn Linker been voelt helemaal koud,niet zeiken dacht ik nog , dat loop je er wel uit,maar tijdens het inpakken van de tas zat ik op de knieën en kreeg een verschrikkelijke pijnscheut door het been.
Ik ben een week of drie geleden van de trap gevallen thuis en wel op deze kant van mijn heup,beetje blauw en pijnlijk maar ja je gaat niet met alles meteen naar het ziekenhuis.
De pijn verbijtend ga ik toch op pad,de eerste km,s zijn vlak maar dat loopt niet echt lekker,na een tijdje dient zich de eerste beklimming aan,ik besluit het te testen maar na 200 mtr moet ik stoppen ,een gekmakende pijn trekt door mijn hele been,dit gaat niet,ik kijk Àndre aan en zeg ik ga dit niet redden zo,het is vandaag 26 km op en neer alsdit nu al zo een pijn doet maak ik Mischien de boel stuk en dat wil ik niet.Ik vond het afscheid van Andre erg moeilijk,maar we houden contact.
Ik besluit dus om terug naar Deba toegaan en daar mijn plan te trekken,gisteren waren we langs een huisartsen post gekomen en ik strompel daar heen,binnen 10 minuten sta ik weer buiten met het advies om te stoppen,waarschijnlijk een ontsteking in het heupgewricht wat door de belasting van de afgelopen dagen is gaan opspelen.
Nou dat was het dan,alles van zeer korte duur maar wel zeer intens beleefd.
Ik koop een kaartje naar Bilbao(jaja weer met de trein) en op het perron bel ik ING ,ik vertel mijn verhaal en mijn meissie gaat gelijk van alles regelen(kanjer).
Als ik ophang en de bergen inkijk zie ik de pelgrims van mij weglopen de bergen in en dan komen de waterlanders,godverdomme hier heb ik zo naar uitgekeken en zo van genoten ik wilde het afmaken tot aan compostela ,wat jammer.
En als ik dit schrijf zit ik te wachten op een vlucht naar Barcelona en daar vandaan naar HUIS.
Op het vliegveld ben ik mijn tas gaan herpakken en als laatste haal ik mijn jakobsschelp van mijn tas,dit doet mij beseffen dat het echt over is en geef mij nog even over aan een huilbuitje.
Maar ik kom terug ,want de camino gaat niet weg,die blijft gewoon liggen en dan dompel ik mij weer opnieuw onder in het pelgrims leven.
Deze ervaring is zo bijzonder,dat is niet uit te leggen,alle dingen die ik de afgelopen dagen heb meegemaakt,maken mij een rijker mens ,de ontmoetingen met totaal vreemden is zo een aparte manier van reizen,ik kan het iedereen aanbevelen.
Ik hoop dat ik jullie vermaakt heb met mijn belevenissen en jullie worden allemaal bedankt voor de warme,grappige en mee levende reacties,ik laat jullie allemaal staan in mijn lijst op waarbenjijnu zodat jullie de volgende camino er weer bij kunnen zijn.
Rinus is nu thuis alwaar geen bezoek,wel bloemen.
Dag lieve mensen tot de volgende keer
-
07 Mei 2013 - 19:06
Terence:
Ontzettende lelijke ouwe badmuts :-)
Wat is dit jammer voor jou, maar ik zie dit niet als een verdrietig moment voor jou, maar meer een ervaring wat je straks wederom gaat doen.........De Camino voltooien. Ik weet precies wat je voel van je wilt zo graag, maar het mag nu gewoon even niet. Ik vind het een dappere en goede beslissing dat je gestopt ben. Inderdaad, de Camino is er volgend jaar ook nog, en nog vele eeuwen daarna......je heb dus nog meer dan genoeg tijd om het niet eenmalig te lopen, maar zoveel je wilt......maar je moet wel gezond blijven. Je heb even een traantje weggepinkt en straks beginnen met plannen voor de volgende route loop van de Camino. Zoals je al zei, in de korte tijd dat je heb gelopen, heb je al veel meegemaakt en dat smaakt naar meer. Wat zal je wel niet meemaken als je het helemaal gaat lopen. Wij op de kazerne nemen het je niet kwalijk dat je tweemaal de trein heb gepakt...........maar met het vliegtuig terug is A-ploeg gedraag.........je had op z'n minst terug kunnen lopen naar Nederland toe.....Hahahahahahahahaha.
Ga lekker uitrusten en haal je leermomenten hieruit voor de volgende keer. We zullen je wel binnenkort op de kazerne zien en benieuwd met hoe het dan met je gaat. Ik ga je binnenkort even bellen.
Groeten Terence -
07 Mei 2013 - 19:09
Ton Schulz.:
Rinus, wat waardeloos!!! Hier valt niets aan te doen, gezondheid gaat boven alles, maar goed ook dat het zo een pijn deed, anders was we doorgegaan met alle risico van dien. Herstellen, ervaringen verwerken en opmaken voor een volgende keer! -
07 Mei 2013 - 20:29
Mo:
He Rien wat balen nou!
Alleen al om de verrukkelijke verhalen die ik nu moet missen;) Net als Jeff schreef "ik hoor je praten".
Maar je hebt gelijk hoor; eerst herstellen en daarna weer optimaal genieten.
Enne voor de volgende keer: Oropax mee, garantie voor meer nachtrust. I never leave home without them.
Spreek je
XxMo -
07 Mei 2013 - 20:55
Ron:
T"ja als je van de trap gelazerd bent en bont en blauw was een paar weken voordat je aan de camino begon vind ik het wat je nu gelopen hebt al een prestatie,.
Je bent geen pieper en als het even tegen zit ben jij er één die een tandje bijzet maar het is goed om naar je lijf te luisteren en de boel niet te forceren om koste wat het kost naar Compostella te lopen.
Het blijft een uitdaging en dan maar een paar maanden later maar dan wel heelhuids beginnen en uitlopen.
Je bent nooit te oud om te leren en ik vond de verhalen geweldig om te lezen!
Laterzzz
Ron -
07 Mei 2013 - 21:40
Kees:
Godver, Rinus dat is tyfus balen man maar het is niet anders. Geniet van het thuis komen waar je meissie en de kids zijn om je te knuffelen. Ik neem binnenkort even contact met je op.
Hugs en XXXX , Kees.
-
07 Mei 2013 - 23:13
Marieke Gorter:
Jeetje, dus je laatste verhaal.
Je bracht voor mij weer een mooie tijd in herinnering. Zarautz het hart van Baskenland, ik ken het goed.
Mijn eerste man had daar vrienden, Basken spreken vaak (toen) Frans.
Ik ben er heel vaak geweest, de Boulevard is er dus nog, met de tamarinde bomen. Die prachtige vergezichten en de omgeving ja, ik zie ze weer. De laatste keer vóór zijn vreselijk ongeluk, coma.
Na zijn coma teruggegaan, maar hij kon er niet meer van genieten.
Heupen, ze blijven toch kwetsbaar, tegenslag en tranen horen ook een beetje bij een camino.
Ik kom met bloemen, maar niet op bezoek
groet Marieke -
08 Mei 2013 - 08:41
Koos & Nel:
Rinus,
Ontzettend balen is dat. Wij vonden het wel leuk om elke keer je reisverslag te lezen.
Beterschap en een volgende keer meer succes.
Misschien tot ziens in september (PIZ reünie). -
08 Mei 2013 - 09:02
Karin V Houten:
Hoi Rinus wat ontzettend balen, maar je hebt de juiste beslissing genomen... Heel knap dat je dit hebt gedaan.. Ik heb vier jaar geleden de Nijmeegse gelopen van 4 x 40 km, niet te vergelijken met wat jij hebt gedaan maar ik heb mensen gezien die af moesten haken en dat zo,n ontzettende teleurstelling vonden en ook letterlijk stonden te bleren. Aan blessures doe je niks! Deze supergave ervaring heb je alvast, die pakken ze je niet meer af!! Heel veel sterkte met je heup en een goed herstel toegewenst van deze kant!! Groetjes aan vrouw en dochterlief!!! -
08 Mei 2013 - 10:51
Bert Meijer:
Neeeeeeeeee.............what the fuck..........
Ik helemaal blij met weer een bericht van die kleine grote man......LEES ik dit.....
Whow dat is balen man wat een grote teleurstelling......
Ik ga je snel bellen......sterkte kerel......
DikkeX -
08 Mei 2013 - 12:23
Wessel En Cecilia:
Hey Rinus,
Zwaar klote man maar idd je gezondheid gaat voor. Wij hebben in iedergeval genoten van je verhalen.
Nou snel weer herstellen.
En we wachten op de volgende verhalen.
dikke kus -
08 Mei 2013 - 13:15
Marian Bollaart Van De Egmondclub:
Hi Rinus.
Nou dat is zeker baaaaalen voor jou.
Ik zal je verhalen misen maar hopelijk komt er een vervolg, en dan nu weer aan het werk??
groetjes bol. -
08 Mei 2013 - 17:48
Ria En Nico:
jammer, jammer, maar je bent weer een ervaring rijker Rinus; zorg er nou voor dat je een paar kunstheupen erin laat gooien dan weet je zeker dat het de volgende keer geen teleurstelling wordt. Met een paar nwe knieen erbij krijg je misschien nog korting ook!
Hartelijk dank voor de ontzettend leuke en levendige verslaglegging, we hebben ervan genoten en eigenlijk hebben we daardoor ook een beetje met de camino "mee gelopen".
Herstel goed en prepareer je op je volgende pelgrimstocht.
groeten thuis
Ria en Nico Velthorst -
08 Mei 2013 - 19:25
Carrie:
Lieve Rien, door omstandigheden lees ik nu pas je relaas.
In 1 adem van begin naar einde. Ontzettend jammer dat je moet afbreken, anderzijds, dit neemt niemand je meer af. Beter (te) kort dan helemaal niet. Deze ervaring heb je binnen!!
Good luck en behouden thuisvaart.
Groeten
Carrie -
08 Mei 2013 - 20:07
Frank Van Deene:
Vriend Rien
Een ervaring rijker en ondanks alles toch genoten.
Thuis heeft iedereen je gemist en met je meegeleefd.
Tommy & Frank -
14 Mei 2013 - 08:49
Han:
Rinus
Jammer jonge.
We zijn net terug met de kinderen, maar Ingrid had het al gezegd dat ze je op zou halen van schiphol.
maar ik denk net als jij , je bent er weer wijzer van geworden.
En dan ik de volgende keer als hij komt een stuk over zichtlijker wat je wel en wat niet moet doen. En wat je mee moet nemen.
Wel Rinus ik zie je op strand.
Groetjes Han en ook van Nelleke natuurlijk.
En ook van Mik die staat naast en zegt steeds wat doe je nauw opa -
21 Mei 2013 - 21:36
Atse En Gerda:
Beste Rinus,
Eindelijk had je de vrije keuze om te doen wat je wilde doen en nu moet je verplicht afhaken omdat je gezondheid het niet verder toeliet. We vinden het erg sneu voor je maar je bent jong genoeg om een herkansing te krijgen en te nemen. In ieder geval heb je wilskracht genoeg, want dat blijkt wel uit je verhalen.
Al zijn er niet veel verhalen geweest hebben we ze wel allemaal gelezen. We houden ons aanbevolen om deel 2 ook te lezen. Als het allemaal goed gaat zien we elkaar ergens in september op Texel en horen we nog wel wat sidestories. Het ga je goed en beterschap.
Groeten Atse en Gerda
-
24 Mei 2013 - 17:07
Hans Wijnand:
He Rinus,
Prachtig om je belevingen te lezen. De Camino blijft nog wel even, dus een goed besluit om thuis te herstellen en het vervolg te plannen. Succes en laat weten wanneer je weer op pad bent.
gr, Hans Wijnand (IJsbrand) -
11 Juni 2013 - 14:37
Max Beijne:
Hoi Rinus,het is mosterd na de maaltijd maar toch nog een reactie uit zandvoort.
Ik heb gelezen dat je reisverslagen meer dan 1100 keer gelezen zijn, jammer dat we ze gemist hebben.
Gewoon de datum van vertrek vergeten een betere kutsmoes heb ik niet!
Van de manier hoe je Camino (al was het maar kort) hebt beleefd en genoteerd hebben we genoten.
En als je niet meer kan lopen schrijf dan maar verhalen.
Maar ja de inspiratie om te schrijven haal je uit de Camino dus je weet wat je te doen staat.
En voor Ingrid is het ook prettig als je weer gaat lopen,komt die grote neger weer in beeld.
Train de volgende keer 10 maal het kopje en kom ons dan weer uitvreten de deur staat altijd voor je open.
Veel liefs voor jou en Ingrid
Hennie en Max
-
11 Juni 2013 - 16:07
Hennie Beijne:
hoi rien11 juni 2013 15:45
wat leuk en mooi soms ontroerend om te lezen,wat heb je mooie momenten mee gemaakt, rot voor je dat het zo is gelopen,lieve rien met recht het bestee met je been en heup, we zien elkaar gauw.
hg.liefs hennie beijnexx -
15 Juni 2013 - 22:12
Claudette Gouka-Tseng (PIZ 2012):
Hi Rien,
Nog een late reactie op je reisverslag. Jammer dat je pelgrimage zo kort geduurd heeft door lichamelijke pech. Ik hoop dat je weer helemaal genezen bent van de ontsteking, tja we worden ouder en je weet de genezing kan langer duren. Ik heb in elk geval genoten van je verslag. Gaat de reunie van de PIZ-groep nog door in september? En als dat doorgaat kun je me dan zsm de planning per mail doorsturen? Dan kunnen Hilga en ik onze voorbereidingen regelen voor de reis naar jullie toe. Ik zeg voorlopig hasta muy pronto en septiembre. Gr. Claudette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
