Weer wifi

Na een slopende eerste dag zoals ik al vermelde vanuit Hendaye WEER met de trein naar Irun,jaja ik hoor het commentaar al zit ie al weer in de trein met zijn dikke kont,mag ik het even uitleggen,gezien de zware eerste dag kreeg ik het welgemeende advies om een rustdag in te lassen ,anders kon de camino wel eens zeer snel over zijn (blessures en ander ongemak).
Dus met de trein naar Irun om daar mijn eerste echte pelgrims herberg te vinden,eenmaal uit de trein direct een locales aangeklampt om de weg naar de alberque de Peregrino te vragen,een oudere gedistingeerde heer staat mij stralend aan te kijken en vraagt of ik onderweg ben naar compostela hetgeen ik bevestig,kom maar mee ik breng je er heen,het was niet ver van het station maar ik vond het zo bijzonder,voor de deur kreeg ik een bon camino mee,ik was er een beetje beduusd van maar dat schijnt de gewoonte te zijn in Spanje.
Ik kwam als eerste aan bij de Alberque en moest een uurtje wachten voor de deur want het was nog gesloten,net stond ik in de deur opening komen er twee pelgrims aanlopen,zo op het eerste gezicht vader en dochter,misrekening , deze mensen (Andre en Deborah )waren elkaar tegen gekomen op weg vanuit LePuy en hadden al een dag of acht samen gelopen.
Het stel wilde een drankje gaan drinken op de hoek om daar de tijd te doden en mij te leren kennen.
Dit is dus de camino ,wild vreemde mensen met een gezamenlijk doel,al gauw werd het een gezellige boel,liters bier ,knakworsten en zakken chips,maar niet heus,ik bleef aan de koffie want ik moest de schade van de vorige dag nog inhalen(afschuwelijk een dag geen koffie).
Om vier uur mochten we naar binnen ,de alberque is een gewoon woonhuis allen staan er in alle kamers stapelbedden,twee badkamers en het bied plaats een 22 pelgrims.
Eerst werd mijn pelgrimspaspoort gestempeld door een heel grappig mannetje,omdat ik een beetje Spaans spreek begon hij gelijk te ratelen en ik maar intelligent kijken en si si zegen,ik begreep er geen reet van maar dat mocht de pret niet drukken ,toen hij hoorde dat ik uit Holland kwam begon hij gelijk over Máxima die was ook een beetje Spaans vond hij.
Na een verfrissende douche , op de bus met mijn camino vrienden naar de haven om een hapje te eten,lekker een visje en een glaasje wijn en op de valreep nog twee espresso,nou dat had ik beter niet kunnen doen,eenmaal in bed kon ik niet slapen en tot overmaat van ramp snurkte iedereen in de kamer.
Gisteren was er geen internet in het huis dus vandaag twee dagen in 1 aflevering.
Vanmorgen om 7.30 op pad voor de eerste etappe van 28 km,s naar donostia,eerst een stukje door Irun en na km 2 omhoog de Jaskibel op,voor de wielrenners onder ons deze berg zit in de Vuelta en is een darm om te beklimmen op de fiets maar lopend over onverharde paden als het stort van de regen is het een crime,je moet heel geconcentreerd lopen en goed kijken war en hoe je je voetjes neerzet want je wil op deze berg niet door je enkels gaan, t ,is glad , veel losse stenen,en het water gutst van de berg,maar het is zo mooi dat ik hier mag zijn ,ik loop echt te genieten van alles ,mooie bospaadjes , vogels en prachtige bloemen(dag Pipo) .
Het ging de hele dag op en af wat trouwens ook een hele ervaring is,ik word naar beneden geduwd door mijn rugzak(18 kg)hij is veels te zwaar dus ik ga het een en ander naar huis sturen ik moet minstens 3 kg kwijt aan gewicht anders kost het me de knieën .
Maar het moet gezegd ,het is prachtig in de Pyreneeën ,na de afdaling zijn we lekker ergens binnen gaan zitten aan de koffie en een bocadillo,weer een beetje opdrogen en warm worden.
Eenmaal in de haven van san sebatian moesten we met een bootje naar de overkant,en eenmaal daar nog een stuk omhoog weer over een onverhard pad,zwaar als de P........ Maar als je boven komt kijk je uit over de golf van biskaje en dat maakt een hoop goed.
Vannacht slaap ik in een jeugdherberg en hoop dat ik iets beter in slaap kom,zal best wel lukken na een lekkere wandeling.
Lieve mensen ,ik geniet van al jullie reacties maar ik kan niet iedereen persoonlijk antwoorden,dan kom ik niet op tijd aan in compostela ,
Ik hoop dat jullie het leuk vinden om steeds lastig gevallen te worden met dat gelul uit Spanje maar ik heb er erg veel plezier in om het te delen met jullie.
In mijn hart reizen jullie allemaal mee,dikke kus en tot het volgende schrijfsel als er weer wifi is.
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx