de camino

op 30 april start ik vanuit het plaatsje Dax(frankrijk )mijn wandeltocht naar Santiago de Compostela.
Na een werkzaam leven van ongeveer 40 jaar is het idee ontstaan om eens een stukje tegaan wandelen.
Na het lezen van een boekje over santiago de compostela was de keuze snel gemaakt,dit gaat de bestemming worden.
Er zijn diverse mensen geweest die mij vragen waarom ik deze tocht wil gaan ondernemen,eerlijk gezegd weet ik het niet,er is geen duidelijk aanwijsbare reden behalve dat het mij fijn lijkt om eens een tijdje weg te zijn van de dagelijkse routine(heel erg egoistisch)geen huishoudelijke klussen,geen verplichtingen,geen krant ,geen post,gewoon effe niks.
Alleen maar zorgen dat ik van A naar B kom en dan de volgende dag weer verder.
Onder weg zie ik wel wat de weg mij brengt,ik sta open voor het het gene wat op mijn spreekwoordelijke pad komt en verheug mij op het afzien in al zijn facetten.
Deze reis zou ik niet kunnen maken zonder de onbaatzuchtige steun van mijn prachtige vrouw en mijn kinderen die ik de hele reis in mijn hart zal meedragen,zonder er over na te moeten denken kreeg ik de zegen van ingrid,haar antwoord op mijn vraag hoe zij het zou vinden als ik de camino ging lopen was,als jij denkt dat je dat nodig hebt,wie ben ik om jou dat te verbieden.
Natuurlijk zal het moeilijk zijn voor het thuisfront maar in deze tijd zijn we gezegend met de mobiele telefoon,en de Ipad gaat ook mee om s,avonds een stukje te kunnen schrijven .
Het is grappig om te zien hoe verschillend er op mijn plannetje gereageerd word door diverse mensen,de een zegt, top dat je het gaat doen en de ander zie je meewarig met het hoofd schudden of misprijzend kijken en je vertellen dat je jezelf weleens zou gaan kunnen tegenkomen,DAAR IS NIKS MIS MEE zeg ik dan, mischien wil ik dat juist wel .

Al de spullen die ik als pelgrim nodig heb zijn aangeschaft,een prachtige rugzak,stevige wandelschoenen,slaapzak met lakenzak,poncho,merino wollen ondergoed,merino wollen sokken,oordoppen,lichtgewicht wandelbroek,hoofdlamp voor op de slaapzaal,diverse routeboekjes,sneldrogende handdoeken,allemaal gekocht van de bonnen die ik van alle mensen gehad heb die op mijn afscheid van de brandweer zijn geweest,bij deze nogmaals bedankt en ook jullie neem ik mee in mijn hart op de camino.

Ik hoop op vele volgers op mijn blog en kijk nu al uit naar de reacties,op 1 mei (dag van de arbeid me rug op ik ben vrij)
start ik met wandelen en probeer iedere dag iets van me te laten horen.